تو بیکران آسمونی بالاتر از فهم زمینی (حالا دیگه همه میدونن آقا معز المومنینی)۲ بمیرم من که محرم بجز غم نداریبمیرم من رو زخمات یه مرحم نداریبمیرم که توی خونه محرم نداری … صحن چشام شده پر از ستارهباز میخونم با دل پاره پارهسینه زنا (حسن حرم ندار)۳ آه و …

الان بقیع یه دونه زائر نداره … الان یه نفر نیست تو بقیع به امام حسن سلام بده .. همۀ مفاتیحُ زیر و رو کنی امام حسن یه زیارت نامه نداره که اگه یه وقت بقیع رفتی بتونی برا امام حسن زیارتنامه بخوانی ..   خیلی امام حسن مظلومِ … …

دلم از خرابه دیگه خون امشب مزاحم شدم من برا عمه زینب می سوزم تو این تب …   صورت من کبوده و زرده حرف دلم گلایه و درده یه دختر شامی رو دیدم که روسریِ منو سرش کرده …   یه دنیا درد دل دارم بابا از اون شبِ …

(این پا و اون پا نکن باباچشمات مو دریا نکن بابادارم میمیرم من از این دوریامروز و فردا نکن فردا)۳ (امشب نیایی دیگه فردا دیرهامشب نیایی دخترت میمیرهامشب نیایی کی دیگه از خولیگشواره های منو پس میگیر)۲ تَنت زخمی سَرم زخمیسَرم زخمی سَرت زخمیچقدر شکر خواهرت زخمیهمه زخمی …تَنت زخمی …

یا حسین  ..ای نهایت رحمت و جلوۀ رویِ خدایا حسین ..ای بهارِ محبت جان و دله عاشقایا حسین ..سینه زن ها دارن همگی حاجت کرببلانور عین یا حسین …  میریم با شهدا .. وَ با همۀ سینه زنا اربعین زِ نجف .. پیاده سویِ کربُبَلا «مولانا یا حسین ای پسر زهرا …

حسن جان … چهل ساله که ساکتی دیگه بس نیست،حسن جان چقدر زجر کشیدی تو جات این قفس نیست،حسن جان لبت غرق خون تو سینت نفس نیست،حسن جان …   بگو از .. همه حرفایی که شنیدی بگو از .. همه صحنه هایی که دیدی بگو از .. غم و …

(من غریب این دیارم که همه ازم بریدن این جماعت جانمازُ از زیر پاهام کشیدن ..)۲   با کی بگم که ، دل پریشونم شد هم زبونم ، تشنۀ خونَم ..   چشمام ابر آسمونِ لبهام غرقِ لخته خون .. یادِ خنده هایِ قنفذ قلبِ من رو میسوزونه ..   …

از غصه ی این فاصله بگذار نگویم از غربت این قافله بگذار نگویم از شمر نگو تو، به تلافیش پدر جان از چشم بد حرمله بگذار نگویم از قصه ی این صورت زخمی که نگفتی از قصه ی این آبله بگذار نگویم من پیر شدم جان تو آن دم که …

چقدر شعر تو به شعر ناب نزدیک است وذکر نام تو به مستجاب نزدیک است چقدر دفتر عمر کمت مصیبت داشت که شرح حال شما به کتاب نزدیک است پدر که رفت ٬ عمو هم ٬ برادرانت هم سؤال های شما به جواب نزدیک است چرا شما همه تشنه لبید …

من که سامان داشتم، پس نابسامانی بس است جمع خوبی داشتم، دیگر پریشانی بس است غیر موی سر، تمام پیکر من شد کبود میزبان لطفی نخواهد کرد، مهمانی بس است هرچه می گویم پدر کو؟ عمه می گوید: سفر من که می دانم، بگو: توجیه عرفانی بس است حرمله بعد …