زهرا بس است سر به سر به سر غم گذاشتی اصلا خیال کن که تو محسن نداشتی لالا نگفتنت جگرم را نمک زده گهواره ماند و طفلِ به دنیا نیامده هجده بهار دیگر هم پیش من بمان داری هنوز فرصت مادر شدن بمان دنیا فدای بال و پرت نازنین من …

شانه به درد زلف پریشان من نخورد مرهم به درد چاک گریبان من نخورد از زهر معتمد که دو سه جرعه خورده ام یک قطره هم نماند که از جان من نخورد تاریک بود بس که شکنجه سرای من راه ستاره نیز به زندان من نخورد شش سال در اسارت …

«السَّلامُ عَلَیْکُمْ یا اَهْلَ بَیْتِ النُّبُوَّهِ»السَّلامُ عَلی مَحالِّ مَعرفه اللهگندم از دستۀ دستاسِ تو برکت دارددستِ لطف تو به هرچیز محبت داردبی وضو دست به نام تو زدن جایز نیستنام تو عصمتِ محض است قداست داردسائل آمد درِ این خانه و حاتم برگشتدر کرم حضرت صدیقه قیامت دارد …تو فدک …

امشب میخوام برم درخونۀ یه آقایی که همه رو بیچاره کرده .. گفتم آقا… اشتباه گفتم ، در خونۀ یه کسی که به دنیا نیومده .. ولی دنیا رو بیچاره کرده …*   قرار بود که مثل حسن پسر باشی عصایِ دست من و پیریِ پدر باشی   تو دیدی …

نمی دانم چه بر سر خامۀ عنبر فشان داردکه خواهد سّری از اسرارِ پنهانی عیان داردبه مدح دخترِ زهرا مگر خواهد سخن گویدکه با نغمات منصوری انا الحق بر زبان داردبه آهنگِ حسینی مدحِ بانویِ حجازی رابه صد شور و نوا خواهد بر عالم رایگان داردچه بانو آن که او …

اگر خواهی پدر بینی وفای دختر خود را نگه کن زیر پای اسب و بالا کن سر خود را نهان از چشم طفلان آمدم دارم تمنّایی که در آغوش گیری بار دیگر دختر خود را نرفتی تا به پُشتِ ابرِ سنگ و خنجر و پیکان به روی دامنت ای ماه …

راوی کرب و بلا دارد روایت می کند از جدایی سر و تن ها حکایت می کند شد سکینه معنی اش آرامش قلب حسین بشنو از دریا زمانی که شکایت می کند چون روایت می کند از کربلا یک روضه اش تا همیشه مجلس مارا کفایت می کند راوی کرب …

شیعه هر جا قدم که بر دارد به کفِ خود دو تا گُهر دارد با کتابِ خدا و اهلُ البِیت آسمانی است، بال و پر دارد شیعه نزدیکِ چهارده قرن است آرزوی شبِ ظَفر دارد هر چه کشتند زنده تر شده است شیعه با مرگ خیر و شَر دارد پیرِ …

مثل حسن ، مثل حسین ، آقاست محسن نور دو چشم حضرت زهراست محسن در این فضیلت مثل و مانندی ندارد اول شهیدِ غربت مولاست محسن روز قیامت او شفیع شیعیان است مشکل گشای عرصه ی عقباست محسن با مادرش آمد ، که بابایش بماند مانند اصغر ، حامیِ باباست …

روزی جهان به دست اکرام علیست عالم چو کبوتری سر بام علیست هر لحظه اگر شکر کند باز کم است در زندگیش هر که ز خدام علیست خضری که شد استاد به موسای کلیم شاگرد کلاس درس احکام علیست جسمی که بدون روح تنها جسد است تفسیر اذانیست که بی …