شخصیت ها

  نشستم عشق را معنا کنم ، دل گفت یا زینب نشستم دیده را دریا کنم ، دل گفت یا زینب   نشستم یادی از زهرا کنم ، دل گفت یا زینب قیامت خواستم برپا کنم ، دل گفت یا زینب   زنی عاشق که زهرا گونه معنا شد قیامت …

  یه قلبِ مبتلا تو این سینه ست مریضمُ و دوام ابالفضلِ .. سینۀ ما سینه زنا وقفِ موقوفۀ آقام ابالفضلِ ..   (اون که چشیده طعم این عشقُ غیرِ تو هیچ کسو نمی شناسه حک میشه روی سنگ قبرم این سینه زنِ رایهَ العباسِ .. )۲   ( سرم …

  گذشت عمری و لیلای ما نیامد باز ز سمت کعبه ی جانها صدا نیامد باز   به دردهای خودم مژده ی دوا دادم ولی چه سود به دردم دوا نیامد باز   میانِ مردم این شهر بی کس و کارم غریب مانده ام و آشنا نیامد باز   دلم …

صدا زد: زهرا جان! صبح تا شب کار و شب تا صبح عبادت می کنی ای جراحت دیده پس کی استراحت می کنی؟ گفته بودم که نیا پشتِ دَر استقبالِ * تا در میزد مولا،بی بی اجازه نمیداد اسماء یا فضه برن دَمِ در،می گفت : خودم باید در رو …

هر چه میخواهی بگو،اما حلالم کن نگو من خجالت میکشم اینگونه صحبت می کنی خانه داری می کنی دستاس خونی می شود با چه اوضاعی به ما لطف و محبت می کنی *داره نون می پزه ، اما زیر لب هی میگه : آی غریب حسین ..* نان بپز باشد …

  آه از دوری،آه از دوری هر شب هستم… حرمِ تو ولی می بینم،که دوباره خوابم انگار… وای از تکرار… من میترسم… بمیرم،نبینم،حرمِ تو رو،از این غم می میرم بی تو اما… خواب می دیدم…  که به پای ضریحِ تو،اشکایِ نم نم بارون میشه… من تو رؤیام…  می دیدم،که دلم،تویِ …

اشکی بُود مرا که به دنیا نمی دهم این است گوهری که به دریا نمی دهم گر لحظه ای وصال حببم شود نصیب آن لحظه را به عمر گوارا نمی دهم عمری بود که گوشه نشین محبتم این گوشه را به وسعت دنیا نمی دهم در سینه ام جمال علی …

این مطلب تو مقدمۀ دیوانِ مُقبلِ کاشانیِ: مقبل می گفت من خیلی آرزو داشتم کربلا برم … همه آرزو داریم کربلا بریم .. امروز بگیم حسین جان اسمِ مارم بنویس .. همۀ ما آرزو داریم ، زن و مرد .. حسین جان ما دوست داریم کربلا بیاییم .. گفت اسمم …

  هرکی محترم بشه ، سائلِ کرم بشه .. میشه با یه یا حسین ، زائرِ حرم بشه ..   میشه با یه یا حسین ، تا خودِ خدا رسید میشه با یه قطره اشک ، تا به کربلا رسید   هر نفس یه فرصته ، میشه رو سفید بشیم …

    یا مولا مددی .. یا حضرتِ زهرا مددی ..   مدینه ، تو تجلی غربتُ و سوزِ دل همه ای مدینه ، تو بهانۀ نوحه و ناله و زمزمه ای مدینه ، تو که کرببلایِ مصائبِ فاطمه ای   دوست دارم صفاتو ، می خونم برا تو   …