ماه محرم

ناله بزن ؛ با ناله از گودال لشگر را ببر زینب بیا ، این شمر با پا رفته منبر را ببر چون مادر خود بر کمر چادر ببند ای شیر زن از زیر دست و پای این مردم برادر را ببر این فرصت پیش آمده دیگر نمیاید به دست دامن …

قول خوب است  قول مردانه قول هایی   شبیه افسانه نه فقط قول  عزم جانانه پای تو سوختن  چو پروانه پای این قول تا خدا رفتم آن زمانی که کربلا رفتم معنی عشق یک کلام  (حسین) پر پرواز تا خدام  (حسین ) هق هق  بین گریه هام (حسین) آخر مردی و …

جز فراق تو مرا هیچ غمی پیر نکرد داغ تو کشت مرا کشت،زمین گیر نکرد جنگ هرلحظه ازین باغ گلی چید،حسین خون تو دشمن بی عاطفه را سیر نکرد هر چه آمد به سرت،عقده ی جنگ جمل است گرچه این را،احدی بعد تو تفسیر نکرد! در دل سنگی شان کینه …

ﻧﮕﻔﺘﻨﯽ ﺳﺖ ﻏﻢ ﺑﯽ ﺷﻤﺎﺭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﭼﻨﺎﻥ ﻋﻘﯿﻖ، ﺷﺪﻡ ﺩﺍﻍ ﺩﺍﺭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺸﮏ ﻃﻌﻨﻪ ﺯﺩﻩ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻗﺤﻄﯽ ﺁﺏ ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻟﺐ ﺁﺑﺪﺍﺭ ﺍﻧﮕﺸﺘﺮ نیاز نیست به انگشت لطمه ای بزنند که سنت است در ایشان نثار انگشتر ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺳﺖ، ﺩﻟﺶ ﺗﻨﮓ ﺷﺪ، ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ – ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ …

شبهای جمعه نیمه شبها تا سپیده بر روی اسرارش خدا پرده کشیده از راه می آید زنی قامت خمیده لب میگذارد روی حلقوم بریده فریادهای یا بنی پا بگیرد حیدر بیاید بازوی زهرا بگیرد روضه نمیخواهد تنی که سر ندارد قربان آن آقا که انگشتر ندارد یک تکه ای سالم …

غریب و خسته ای جان می دهد به گودی گودال و خواهری که به سر می زند به گودی گودال ‌ ‌ چه ازدحام عظیمی گرفته دور و برش را چه محشری که به پا می شود به گودی گودال ‌ ‌ حرامیان همه جمع اند تا سرش ببُرند و …

  به جای جای دلم، جایِ پای توست حسین خوشم که حنجره ام نینوای توست حسین هزار چشمه ی اشکم اگر دهند به چشم خدا گواست که وقف عزای توست حسین حسین جان… صفا و مروه و رکن و مقام و کعبه ی من به کربلات قسم کربلای توست حسین …

  چه جور باورم شه، چه قَدِّ رشیدی زیر نعل اسبا، چرا قد کشیدی؟   وای حسن، شد کفن تن قطعه قطعه ات، روی خاک و خون   رو سرت،پیکرت با هرچی که داشتن زدن بی اَمون   پا نکش،رو زمین تنت روی دستم شده نیمه جون   وای غمِ، …

  کی میگه هر کی یتیمه، مجلسش صفا نداره مگه هرکسی یتیم شد،  تو دلش خدا نداره گُل بریزید، گُل بریزید، رو سر عروس و دوماد عروس از تبار یاس و ،دومادم شاخه ی شمشاد مگه میشه تو عروسی، بابایِ دوماد نباشه دعوا باشه سر اینکه ،نُقلِ سنگو کی بپاشه …

توجه به کودکان یتیم و سرپرستی و مراقبت از آنها سنتی بود که امیر المومنین(ع) به اون عمل می کرد ، امام حسین(ع) هم به یتیمان توجه خاصی داشت خصوصا به یتیمان برادرش امام حسن(ع) ،  لذا روز عاشورا به سختی به حضرت قاسم(ع) اجازه میدان داد و هنگام وداع …