ماه محرم

ما گدایانِ قم و شهر خراسان هستیم عاشقُ دربه در و بی سر و سامان هستیم خاک زیر قدم ذریۀ زهراییم نسل در نسل همه نایب سلمان هستیم نوکر حلقه به گوشیم همه می دانند خاکبوسان دَرِ بیت کریمان هستیم سائلِ طایفۀ حضرتِ کاظم شده ایم فاطمه کرده نظر ، …

دوباره نسیم ، عاشقونه .. میبره دلای عاشقا رو اونی که هوایِ مستی داره میگیره براتِ سامرا رو شب شبه دلبری ، هوا هوایِ نوکری دوباره دل پرتبم شیدا میشه  تو دل آسمون ، میونِ همه کهکشون اونی که دلش با تو نیست ، رسوا میشه شده قلب شیعیان ، …

قرار کارِ تو دلبری باشه کارِ ما برا تو نوکری باشه چیه بهتر از اینکه لقب ما گدایِ امام عسکری باشه فاطمی عصمت ، اِی علوی صولت من دخیل می بندم ، رو پَرِ قنداقت منو عطایِ یک نظرِ تو عالم فدایِ گل پسر تو ___________________ با تو غم از …

بیقرارم،بیقرارم،دلم از سینه پریده فراموشم،شده غصه ،اومده صبحِ سپیده بکنید هلهله برپا، پدرِ مهدی رسیده برایِ دلبر و دلبری ، یا حسنِ عسکری … چقدر شبیهِ حیدری ، یا حسنِ عسکری .. یا حسنِ عسکری … شبِ نورِ، شبِ شورِ، بساطِ عاشقی جورِ بزا پاتو، رویِ چشمام، بی تو قلبم …

آن دلبری که بندگی‌ات را روا نوشت مارا غلام حلقه ‌به‌ گوشِ شما نوشت روزِ ازل مربیِ اشراق عاشقی نام تو را به صفحۀ دلهایِ ما نوشت آن خالقی که مِهر تو را مُهر سینه ساخت با لوح دل حدیث تو را آشنا نوشت با جوهر طلا به شبستان آسمان …

کیستم من؟ گوهرِ ده بحر نور کبریایم آفتاب سامره، روشنگرِ مُلکِ خدایم آسمانِ معرفت را در زمین شمس‌الضحایم کعبه‌ام، رُکنم، مقامم، مَروه‌ام، سعیم، صفایم منظـر حُسنِ خدا مصباح انوارُالهدایم من اَباالمهدی، امامِ عسکری اِبنُ‌الرضایم من همان دریای نور استم، که نور از آن دمیده دین و دانش را خدا، در …

طُرّۀ نسیمی ، عشقِ من از قدیمی نه که تهرونیا ، تموم ایرونیا میگن اصفهونیا ؛ تو سیدُالکریمی گنبد و گلدسته‌ ت شبیه حریم سقاست مسلمیه هرسال ، کربلایِ سینه‌زنهاست عشق تو کشوندم به جنون ، نشون به اون نشون میگم حسن حسن ؛ به شوقِ ماهِ رمضون «عشق تو …

باز دوباره  بساطِ مستونِگیمون جوره جوره آسمونِ شهرری جشنُ و سرورِ تو دلایِ اهل ری شادیُ شورِ ولادتِ نوره … عشقِ من بیحدِ من تبم رو صدِ یارِ من این کریمِ … دلبرِ مه لقا وارثِ مجتبی  شخصه عبدالعظیمِ … آقایِ ما هستی و سروری  عشقِ مایی،به به چه محشری  …

یک عده روی خاک صحرا جان سپردند یک عده در اعماق دریا جان سپردند یک عده مانند کبوتر هایِ عاشق رفتند و بینِ آسمانها جان سپردند یک عده بی سر عده ای با درد پهلو یک عده دیگر ارباً ارباً جان سپردند یک عده روی دست ارباب دو عالم یک …

من از دیارِ حبیبم غریب افتادم بیا بیا گل نرگس برس به فریادم در این زمانه ی غربت تو تکیه گاهِ منی ز لطف و مرحمتِ خویش کن تو امدادم تمام دار و ندارم تصدقِ سر توست وجود خویش همه نذرِ نام تو دادم همیشه ناله ام از دوریِ شما …