ماه محرم

ای سرِ سفره ات عالمین ، یا حسن دل نکن از من و از حسین ، یا حسن در وطن چه بر تو بگذشت همسرِ تو قاتلت گشت هر چه غم به سینه ات بود جا گرفته در دلِ طشت کریمِ آل پیمبر .. بدونِ من جانِ خواهر مرو به …

نخواستی بدیمو بیاری به روم نزاشتی که خط دار بشه آبروم می دونم برا اومدن دیر شده نگاه کن چقدر نوکرت پیر شده من اونم که پیشت نمک گیر شده « بی پناهم جوابم نکن روسیاهم خرابم نکن … » یه وقتایی اینقدر خرابم حسین که حتی نمیشه بخوابم حسین …

سلام آقا سلام ، تو راه کربلام به امید خدا منم دارم میام با کوله بار اشکم با کوله بار آهم یه اربعینِ دیگه ایشالا توی راهم تو راه کربلا منو می بینی اِنّی اُحامی اَبَدا عَن دینی تو موکبا کنار من می شینی اِنّی اُحامی اَبَدا عَن دینی اِنّی …

نشستم گوشه‌ای از سفره‌ی همواره رنگینت چه شوری در دلم افتاده از توصیف شیرینت به عابرها تعارف می‌کنی دار و ندارت را تو آن باغی که می‌ریزد بهشت از رویِ پرچینت کرم یک ذره از سرشار، سرشارِ صفت‌هایت حسن یک دانه از بسیار، بسیارِ عناوینت دهان وا می‌کند عالَم به …

میسوزه تو تب، مقابل من چه آتیشیِ، تویِ دلِ من…   *همیشه به شما گفتم مجلس اهلبیت گرمه…گرما نمیخواد…ما چی کاره ایم گرما بدیم به مجالس اهلبیت…ولی به خدا قسم اونایی که کار اربعینشون گیره امشب میتونن درست کنند….بابا درِ خونه ی کریم اومدی..محتاج را کریم ز سر وا نمیکند….باور …

حسین گفتم و شد سینه بی قرار حسن برای این که حسین است سوگوار حسن محرم و صفر اندوهگین غربت او دو چشم علقمه گریان و اشکبار حسن   *شاید بی دست کربلا وقتی تو علقمه افتاد وقتی مادر سادات اومد استقبالش…اون وقتی که صدا میزد:پسرم…عزیزدلم….شاید اونجا عباس با خودش …

بریم مدینه خونه ی امام حسن بشینیم کنار حسین و زینب،کنار ابالفضل گریه کنیم. شیخ مفید در ارشاد روایت کرده: بعد از آن که این سم  به بدن مبارکش اثر کرد رو کرد به امام حسین؛ فرمود: حسین جان!“فَاِذَا قَضَیْتُ فَغَمِّضْنِی وَ غَسِّلْنِی وَ کَفِّنِّی…”   *چه وصیتی به امام …

از جانِ خود اگر چه گذشتم به راحتی دل کنده ام ولی ز تنت با چه زحمتی   می خواستم به پات سرم را فدا کنم اما به خواهر تو ندادند مهلتی …   *برا مردنم بهم وقت نمیدادن .. دشمن از یه طرف مهلت نمیداد من جونمُ فدات کنم …

به راهِ ولایت ، خوش آن کس که شود فداییِ تو قلوبِ محبین ، بُوَد مَضطرُ و کربلاییِ تو سلامِ ما به کام خشک و عطشان سلامِ ما به پاره هایِ قرآن سلامِ ما به آن پیکرِ غرقِ خونِ عریان .. توکه یوسفِ مصطفی بودی توکه جانِ خیر النسا بودی …

قدم قدم موکبارو میگردم .. ستون ستون دنبالِ یه نشونه م کجایِ این جمعیتی که میخوام نمازمُ پشت سرت بخونم .. مگه میشه شبایِ درد و غم به سر نیاد ؟.. مگه میشه حبیبِ من تو این سفر نیاد ؟.. ما رو اینجا امام عسکری صدا زده مگه میشه پدر …