ورود کاروان به کربلا به آه ، دود دلش را به آسمان می‌داد به سینه میزَد و تنها سری تکان می‌داد شنید کرببلا….چشمِ او سیاهی رفت فقط به این تنِ بی جان،حسین جان می‌داد تمامِ عمر به لب داشت که خدا نکند تمام عمر در این راه امتحان می‌داد غبار …

ورود کاروان به کربلا جانا ! ببین فکر مرا مشغول کرده این سرزمین فکر مرا مشغول کرده ناگفتنی ها را ز چشمان تو خواندم “هل من معین…” فکر مرا مشغول کرده میترسم از خنّاس های شهر کوفه درّ و ثمین فکر مرا مشغول کرده دلواپسی من فقط محض رباب است …

ورود کاروان به کربلا دختری میپرسه آبادی کجاس؟ این طرفها موکب شادی کجاس؟ باباجون میخوام برات گل بچینم باغ سر سبزی که قول دادی کجاس؟   خطبه هات که جون بده دیدنیه کوفه رو تکون بده دیدنیه تو مهیای نماز بشی بابا اکبرت اذون بده دیدنیه   یادته مدینه نونوار …

ورود کاروان به کربلا در کربلا هماره دلم شور می زند اینجا نمان دوباره دلم شور می زند اینجا نمان عزیز دلم ، که به خاطرِ خلخال و گوشواره دلم شور می زند لشگر به روی لشگر دشمن اضافه شد با این همه سواره دلم شور می زند خیمه زدیم …

ورود کاروان به کربلا- دودمه برسپاهی چرخش تیغ نگاهت غالب است عصمت الله حرم احترام محملت مانند کعبه واجب است عصمت الله حرم

ورود کاروان به کربلا- دودمه راه  واکردند اولاد امیرالمومنین دخترسلطان دین ظهرامرزت کجا و ظهر روز اربعین دخترسلطان دین با ادب زانوگرفته زاده ام البنین دخترسلطان دین

ورود کاروان به کربلا رسیدیم اینجا دل من تکان خورد چه شد ناگهان محمل من تکان خورد رسیدیم و طوفان رسیده ست حالا چرا پرده محملم رفت بالا پس از سالها حال زینب خراب است روی صورتم تابش آفتاب است چه باید کنم سایه ی بر سر من ابالفضل! خاکی …

ورود کاروان به کربلا زمانِ رو شُدنِ دستِ روزگار هم آمد زمانِ دعوتِ مهمان به کارزار هم آمد به میزبانی شان لشگر پیاده رسید و ز شام و کوفه سپس لشگر سوار هم آمد خدا به خیر کند صحنه را رباب نبیند که چلِّه چلِّه کمانگیر و نیزه دار هم …

ورود کاروان به کربلا طی شده منزل به منزل در هوای سوختن نیست از ما هرکسی که نیست پای سوختن  هرچه میخواهد بیاید!باز عزت با من است نوبتی باشد اگر اینبار نوبت با من است من زنم اما طلوع غیرتم با کربلاست برلبم انا فتحنا دارم اینجا کربلاست  از شتر …

امام زمان(عج)-مناجات محرمی-شب دوم اگر تو آه کشی خشک و تَر نمی‌ماند اگر تو گریه کنی که جگر نمی‌ماند بیا و آه مَکش با حرارتِ جگرت که از مجالسِ روضه اثر نمی‌ماند نفَس بزن که نفسهای آخرم برسد که بی تو این نَفَس مختصر نمی‌ماند  چنان شکسته شدی که شبیه …