فدای تو حسن

مادر پدرم باد فدای تو حسن جانهستند غبار کف پای تو حسن جان
من رو نزدم بر احدی غیر شما چوندیدم همه هستند گدای تو حسن جان

شد عاقبش خیر هر آنکس که در عالمگردید غلامی ز سرای تو حسن جان
خلقی نبود روی زمین تا که بگویدبر او نرسیده ست عطای تو حسن جان
دل برده ز یوسف صفتان حضرت آقابرّاقیِ گیسوی رهای تو حسن جان
آنقدر گره باز نمودی که رسولانبستند دخیلی به عبای تو حسن جان
اصلا چه کسی گفته که عرش است مکانتبالاتر از این هاست که جای تو حسن جان
هستند تمامیِ خلائق به صف حشرمحتاج عنایات و دعای تو حسن جان
شرمنده ی زهرای بتولیم چرا کهکم گریه نمودیم برای تو حسن جان
ما عبد تو هستیم حسن جان نظری کنپای تو نشستیم حسن جان نظری کن
من قطره ی ناچیزم و تو حضرت دریاخوشحالم از اینکه شده ام غرق تو مولا
یک شهر نشستند سر راه شما کهتا خوب تماشا بنمایند شما را
باید که همه محو تماشای تو باشندسیمای شما بسکه کشیده ست به زهرا
ما را چه خیالیست ز فردای قیامتوقتی که شفیعان خدائید شماها
ای وارث حلم و کرم حضرت احمداز نور شما خلق شده جنت اعلا
در شأن و مقام تو همین قدر بگویمالگوی ابوفاضلی و اکبر لیلا
مشمول عنایات تو شد عیسیِ مریماینگونه اگر شهره شد و گشت مسیحا
این شأن عظیمی ست که من کلب شمایموقتی که غلامان تو هستند چو موسی
جز کرب و بلا از تو دگر هیچ نخواهمپس اذن حرم را به گدایت بده آقا
ما تا ابدالدّهر گدای درتانیمممنون عنایات تو و مادرتانیم
بر ماه بنی هاشمیان نیز تو ماهیشاهان جهان جمله گدایند و تو شاهی
قربان تو گردم پسر ارشد مولاداری چه مقامی چه جلالی و چه جاهی
از روز ازل تا به قیامت همگان راتا نزد خداوند شما هادیِ راهی
ای شیر جمل حضرت ارباب دمت گرماز کوچه ما هم بگذر گاه به گاهی
حرف همه عشّاق تو این است حسن جانارباب فدای تو بگردیم الهی
کار مه و خورشید کند ذرّه ی ناچیزبر او ز کرم گر بنمائید نگاهی
شرمنده ی روی توأم ای ماه دو عالمبر شانه ی من هست اگر بار گناهی
بار گنهم گر چه زیاد است ولیکندر پیش تو ای کوه کرم نیست چو کاهی
می سوزم از این غم به خداوند که آقازوّار تو هستند فقط کفتر چاهی
ای کاش بنایی ز برای تو بسازیمایوان طلایی ز برای تو بسازیم
ابراهیم لآلی
فدای تو حسن اولین بار در حدیث اشک ایجاد شد.