عزیز قبیله

ای بزرگ، ای جلیله، یا زینبای عزیز قبیله، یازینبای عقیله، عقیله، یازینبعمه ی بی بدیله، یازینب
عشق تنها به تو نظر انداختعقل در پای تو سپر انداخت
عمه تو بر سپهرها قمریزنی از جنس شیرهای نریکرد با تو حسین جلوه گریفتنه در تو نداشته اثریدر نگاهت بلا چه زیبا شداز کلامت یزید رسوا شد
تو که خود محشری به تنهاییسوره ی کوثری به تنهاییثانی مادری به تنهاییحیدر دیگری به تنهاییکوهی از غم شدی، چهل روز استاز چه رو خم شدی، چهل روز است
باز ای عمه، قتلگاه، حسینبر لبت ذکر آه، آه، حسینشه بی لشگر و سپاه حسینآی خورشید خیمه‌گاه حسینسایه ات کم شده، برادر منکمرم خم شده، برادر من
تو که رفتی به ما جسارت شدهستی خیمه گاه غارت شدنه که سهمم فقط اسارت شدطعنه ی خصم نابکارت شدآتش از خیمه ها زبانه کشیدبعد تو شمر تازیانه کشید
یوسف تو ز چاه آمده استحال با یک نگاه آمده استرخ، سپید و سیاه آمده استتنِ‌زخمی ز راه آمده استکاش اصلان غمی نبود اینجاکاش نامحرمی نبود اینجا
تا سرم را به تو نشان بدهمپیکرم را به تو نشان بدهمکمرم را به تو نشان بدهممعجرم را به تو نشان بدهمبی تو با درد همنشین شده امبعد عباس اینچنین شده ام
کوفه بسیار حال من بد شدبین اغیار حال من بد شدپیش انظار حال من بد شدشام هر بار حال من بد شدسر پاک تو بود قرآن خوانددر گذار یهود قرآن خواند
شمعم و با عذاب آب شدمبی تو نوشیدم آب، آب شدم   بی یل بوتراب آب شدم   بین بزم شراب آب شدم   دختران ابوتراب کجابزم نامحرم و شراب کجا
مردم شام سنگمان که زدندزخم با خنجر زبان که زدندتهمت کفر بر زنان که زدند  به لبت چوب خیزران که زدنددخترت هول کرد و پس افتادبس که نالید از نفس افتاد
توی ویرانه ای که دختر توروبروی نگاه خواهر توسر خود را گذاشت بر سر توبوسه ای زد به خون حنجر توروح از پیکرش که غارت شدکفنش جامه ی اسارت شد
او شبیه تو بی کفن رفتهسوخته، پاره پیرهن رفتهزخم خورده، شکسته تن رفتهموسپیدی او به من رفتهپیکرش را سیاه تا دیدمروضه ی قتلگاه را دیدم
شمر سمتت دوید، یادم هستخنجرش را کشید، یادم هست حنجرت را برید، یادم هست ناله ام را شنید، یادم هست روبروی نگاه مادر تورفت بالای نیزه ها سر تو
امیر عظیمی
عزیز قبیله اولین بار در حدیث اشک ایجاد شد.