دعا و مناجات با خدا ویژۀ ایام البیض « ۱۲،۱۳،۱۴ ماه مبارک رمضان» به نفس سید مهدی حسینی

«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و َآلِ مُحَمَّدٍوَعَجِّل فَرَجَهُم»
لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلا بِالله اَلعَلِیِّ العَظیمِ، حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ أَسْتَغْفِرُاللهَ الَّذی لاإِلهَ إِلاّ هُو، الحیُ القَیوم الرَحمانُ الرَّحیمُ، ذُوالجَلالِ وَ الإِکْرامِ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ

بِکش خط به رویِ گناهِ گنهکار
نظر کن به رویِ سیاه گنهکار
به آهِ پشیمان به آهِ گنهکار
به شرمی که دارد نگاهِ گنهکار
شدم بد گرفتار؛ اجرنا من النار

بِخَر های و هویِ مرا بارِ دیگر
نمانده برایم خدا، چاره دیگر
ندارم به غیر از تو من یارِ دیگر
ندارم عزیزم خریدارِ دیگر
فقط دارم اصرار؛ اجرنا من النار

گرفتارِ نفسم گرفتارِ آتش
فتاده به جانم سر و کارِ آتش
به شانه کشیدم فقط بارِ آتش
به خود تکیه کردم به دیوارِ آتش
شده وقتِ اقرار؛ اجرنا من النار

مرا عفو کن، شبِ اعتمادست
زیادی فقیرم گناهم زیادست
اگر کار و بارم حسابی کسادست
حساب و کتابم به پای جوادست
کریم است بسیار؛ اجرنا من النار

برای همه لطف و جودی مرا هم
برای همه خیر و سودی مرا هم
از اول تو بخشیده بودی مرا هم
ببر تا نجف پس به زودی مرا هم
منم عبدِ فرّار؛ اجرنا من النار

غریبم ولی آشنای حسینم
غبارم ولی زیرِ پای حسینم
بدم نوکرِ بی وفای حسینم
اسیرِ غم کربلای حسینم
بده وقتِ دیدار؛ اجرنا من النار

شنیدم مدینه در آتش گرفته
کمی گوشۀ چادر آتش گرفته
ببین فاطمه حیدر آتش گرفته
علی سر به دیوار؛اجرنا من النار

به امروزِ زینب، به فردای زینب
به شام غریبان، به احیای زینب
خدایا چرا سوخته پای زینب
جوابی ندارد تمنایِ زینب
به جز یارِ بیمار؛ اجرنا من النار

صدا زد برادر پرم سوخت عباس
منم خواهر تو سرم سوخت عباس
رقیه حرم پیکرم سوخت عباس
کمک کن به من معجرم سوخت عباس
کجایی علمدار؛ اجرنا من النار

اللّـهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ .. دیگه ماه رمضان به نیمه رسید .. الَّذی اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ، وَافْتَرَضْتَ على عِبادِکَ فیهِ الصِّیامَ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَارْزُقْنی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرامِ فی عامی هذا وَفی کُلِّ عام، وَاغْفِرْ لی تِلْکَ الذُّنُوبَ الْعِظامَ، فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُها غَیْرُکَ یا رَحْمنُ یاعَلاّم»اِلٰهی العفو ..

.