پایگاه جامع روضه خوانی با توكل بر الله و توسل به اهل بیت (ع)، سایت روضه خوانی مرکزيست برای نشر و دانلود متن و کلیپ های صوتی و تصویری روضه، گریزهای مداحی ، کتاب های مقتل ،شعر، مرثیه و هر آنچه که به درد روضه خوانی می خورد.
“أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ”
“بِسم الله الرَّحمن الرَّحیم”
“اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَفی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً”
“وَ صِلِ اللّهُمَّ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُ، وُصْلَهً تُؤَدّى إِلى مُرافَقَهِ سَلَفِهِ”
“اَللّهُمَ سَرّحْنى عَنِ الهُمومِ وَالْغُمُومِ ووَحْشَهَ الصّدرِ وَ وَسْوَسَهِ الشَّیطان”
بر دیده ی ما ضیا بده مهدی جان
بر سینه ی ما صفا بده مهدی جان
دورِ سر مادرت بگردان چیزی
آن را صدقه به ما بده مهدی جان
“یَا أَیُّهَا الْعَزِیزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَهٍ مُزْجَاهٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَیْنَا إِنَّ اللَّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ”
*روزِ شهادتِ پدرِ بزرگوار شماست، اومدیم بگیم:…*
تسلیت ای حجّتِ ثانی عشر، یاین الحسن
زود بود از بهر تو داغ پدر، یابن الحسن
*پنج یا شش ساله بودی داغِ بابا دیدی…*
قلبِ بابت از شرارِ زهرِ دشمن آب شد
سوخت جسم و جانش از پا تا به سر، یابن الحسن
کودک شش ساله بودی بر پدر خواندی نماز
ریختی از چشم خود، خونِ جگر، یابن الحسن
زود گَردِ بی کسی بر ماهِ رخسارت نشست
زود کردی جامه ی ماتم به بر، یابن الحسن
طفل بودی پیش چشمت چشمِ بابا بسته شد
تو نگه کردی و او زد بال و پر، یابن الحسن
*لحظاتِ آخر فرستاد دنبالِ میوه ی دلش، زهر به نازنین بدنش وارد شده، جگر میسوزه، لرزش به نازنین بدن افتاده، تا چشمش به مهدیش افتاد، فرمود: “یَا سَیِّدَ أَهْلِ بَیْتِهِ اِسْقِنِی الْمَاءَ فَإِنِّی ذاهِبٌ إِلى رَبِّی” یه جرعه آب بهم بده، دیگه دارم می میرم، ظرفِ آب رو داد به بابا…”حسینی ها، کربلایی ها!” بگیم آقا! کاش کربلا هم بودی، لحظه ای که جَدِّ مظلومت ناله میزد: “اِسْقُونِی شَرْبَهً مِنَ الْمَاءِ” یه جرعه آب به لبِ خشکیده اش می رسوندی، مولایِ من، یابن الحسن!…خیلی دلم میخواد این روایت غلط بوده باشه، ده نفر دیدن، و شنیدن چی داره میگه ابی عبدالله، رفتن آب هم آوُردن، اما تا رسیدن کنارِ گودیِ قتلگاه، آبها رو رویِ زمین خالی کردن، حسین…
دلت رفته کربلا، این سلام رو بده: “اَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلات” سلام بر آن لب های خشکیده” أَلسَّلامُ عَلَی الْخَدِّ التَّریب، أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیب، أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیب” سلام بر اون لب و دندانی که چوبِ خیزران خورد،حسین….
” صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّه…صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ وَ عَلَی قَلبِ زِینَبِ الصَّبور وَ لِسانَها الشَّکور، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ وَ عَلَی الباکینَ عَلَیْکَ یا ذَبیحَ العَطشان”
“اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج،اَللّهُمَّ عَجِّل لِحُجَّتِکَ الظّهور،اَللّهُمَّ عَجِّل لِامامَ الزَّمانِ القیام”
.