یه رحمی کن به دل من که خونه
نذار حسرت به دل من بمونه
خواهرمُ این همه راه اومدم تو رو ببینم
یادته برادرامُ،داغشون نشست رو سینه م
دیدم توی راه کربلا رو
دیدم هجومِ دشمنا رو
دیدم همه ی روضه ها رو
رضاجان …
هفده روزه که بیمارم
از این داغی که دیدم
هفده روزه عزادارم
از دنیا دل بریدم ..
آه ، رضاجانم ….
بذار باشم زیر سایه ت همیشه
برام جایی حرم تو نمیشه
.