اَللّـهُمَّ بَلِّغْ مَوْلایَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ
اللهِ عَلَیْهِ عَنْ جَمیعِ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ فی مَشارِقِ الاَرْضِ وَمَغارِبِها،
وَبَرِّها وَبَحْرِها وَسَهْلِها وَجَبَلِها، حَیِّهِمْ وَمَیِّتِهِمْ، وَعَنْ والِدِیَّ
وَوَُلَدی وَعَنّی مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِیّاتِ زِنَهَ عَرْشِ اللهِ وَمِدادَ کَلِماتِهِ،
وَمُنْتَهى رِضاهُ وَعَدَدَ ما اَحْصاهُ کِتابُهُ وَاَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ، اَللّـهُمَّ
اِنّی اُجَدِّدُ لَهُ فی هذَا الْیَوْمِ وَفی کُلِّ یَوْم عَهْداً وَعَقْداً وَبَیْعَهً
فی رَقَبَتی اَللّـهُمَّ کَما شَرَّفْتَنی بِهذَا التَّشْریفِ وَفَضَّلْتَنى بِهذِهِ
الْفَضیلَهِ وَخَصَصْتَنى بِهذِهِ النِّعْمَهِ، فَصَلِّ عَلى مَوْلایَ وَسَیِّدی صاحِبِ
الزَّمانِ، وَاجْعَلْنی مِنْ اَنْصارِهِ وَاَشْیاعِهِ وَالذّابّینَ عَنْهُ، وَاجْعَلْنی
مِنَ الْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْهِ طائِعاً غَیْرَ مُکْرَه فِی الصَّفِّ الَّذی
نَعَتَّ اَهْلَهُ فی کِتابِکَ فَقُلْتَ: صَفّاً کَاَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصوُصٌ عَلى
طاعَتِکَ وَطاعَهِ رَسُولِکَ وَآلِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ، اَللّـهُمَّ هذِهِ بَیْعَهٌ
لَهُ فی عُنُقی اِلى یَوْمِ الْقِیامَهِ
عاقبت از پردۀ غیبت درآیی یابن حیدر
عاقبت عقده ز دلها می گشایی یابن حیدر
عاقبت خیرالعمل را میکنی معنا چه زیبا
در جهان زهراشناسی می نمایی یابن حیدر
پردۀ کعبه به دستت پرده از رویت بگیری
با جمال حیدری دل می رُبایی یابن حیدر
حقِ بیعت با علی را تا ادا سازی به عالم
خطبه خوان ، مانندِ پیغمبر بیایی یابن حیدر
تو تجلیِ غدیری ، بر همه عالم امیری
حیدر کرار را خوش می ستایی یابن حیدر
میرسانی کشتی دین را به ساحل با سلامت
کشتیِ دین خدا را ناخدایی یابن حیدر
خونِ ظالم تشنۀ تیغ است و تیغت تشنۀ خون
ذوالفقار آن روز گردد رونمایی یابن حیدر
ضاربِ ناموس مولا را ز قبرش دربیاری
گَرد غم از رویِ مادر می زُدایی یابن حیدر
سیزده معصوم را احیا کنی ای چهارده نور
داده ای در راه دین سنگین بهایی یابن حیدر
انتقام خونِ جدّت را بگیری قطره قطره
ای که خود ، خونِ خدا را خون بهایی یابن حیدر
با سپاهی از لثارات الحسین آیی ز کعبه
تا کنی اهل جهان را کربلایی یابن حیدر
غم مخور آخر طبیبِ دردِ زینب میشوی تو
میکنی از عمه ها مشکل گشایی یابن حیدر
با دفاعِ از حرم باب شهادت باز گردد
کاش ما باشیم در راهت فدایی یابن حیدر