دارد به دوشش کعبه هم شالِ عزایتعالم برای تو غمین هست و خدایت
جبریل هم گریَد از این غم در غم تواو هم نشسته همچو ما در روضههایت
شکر خدا غم جز غمت در دل نداریمشکر خدا هستیم در بزم عزایت
جنت نمیخواهیم ما را این جهان بسجنت در این دنیاست آن صحن و سرایت
بعد از خدا دستم به سوی تو بلند استلطفی نما و باز آقا کن عنایت– – –وای از دمی که خواهرت از روی تل دیدبا نیزهای آمد حرامی زد به پایت
حالا سرت بر روی دامان رقیه استمیآورد از حرمله پیشت شکایت
حسن کبیری
روضههایت اولین بار در حدیث اشک ایجاد شد.