پریشان

تا ذهن را با خاطره درگیر می کردناگاه رنگ صورتش تغییر می کرد
خواب پریشان شبش را در خیالشخوب و بدون درد و غم تعبیر می کرد

شاءن نزول آیه های چشم خود رابا روضه های مادرش تفسیر می کرد
گل های روی بالش زیر سرش رابا اشک های چشم هایش سیر می کرد
او داغ دیده در میان کوچه ای تنگداغی که یک تازه جوان را پیر می کرد
هر روز با خود زمزمه می کرد ای کاشدر کوچه دشمن چند لحظه دیر می کرد
یا کاش بعد از کوچه وقتی خانه آمدمیخِ کجِ در را خودش تعمیر می کرد
حالا مغیره هر کجا می دید او رابا خنده هایش بیشتر تحقیر می کرد
جعده،خیانت،زهر و…این ها علتش نیستروی جگر داغی دگر تاثیر می کرد
می خواست مادر را برد از کوچه اماچادر به زیر پای دشمن گیر می کرد***آئینه ای یک دست را در قلب تابوتمشت مهیب تیرها تکثیر می کرد
بردیا محمدی
پریشان اولین بار در حدیث اشک ایجاد شد.