صوت روضه

مگه نه این که زندگی بدونِ تو بدون عشقِ؟ مگه نه این که سجده روی خاک تو قانونِ عشقِ؟ مگه نه این که دستو پا زدن تو خون درمونِ عشقِ؟ مگه نه این که تو رگِ دیونۀ تو خون عشقِ؟ مگه نه این که زندگی بدونِ تو بدون عشقِ؟ مگه …

بگو فاطمه جان ، نمیشه بمونی کجا داری میری تو خیلی جوونی .. حالا بعد چند ماه ، شکسته سکوتت شد عجل وفاتی دعایِ قنوتت حلالم کن امشب ، اگه داری میری نگفتی چرا دست به پهلو میگیری .. من اون رویِ ماهُ ندیدم سه ماهِ ببخشید که خونم برات …

آرام نمی ماند این موجِ طوفانی ما پیروت هستیم #قاسم_سلیمانی این داغ بی پایان در سینه می جوشِ کوچه به کوچه شهر واست سیاهپوشِ این غصه رو هیشکی باور نداره چی میشه از جا بلندشی دوباره اهل یهودی و سعودی بدونن شیعه دمار از شما در میاره «مولا حسین جان …

هر طرفی به پا شده غرش و طوفانی شورِ قیامت است در ملک سلیمانی اُمَّت ما قسم به جسم پاکت ای سردار نگذرد از خونِ عزیزِ تو به آسانی ما به احترام تو  شهادت طلبیم شهادت طلبیم بهر انتقام تو  شهادت طلبیم شهادت طلبیم  رها شده نعره ی طوفانی ما …

«رفتی از میان ما ،‌ سوی جنتُ المأوی حاج قاسم کجایی؟ حاج قاسم کجایی؟» بی تو ای سلیمانی ، دل ماند و پریشانی ماهِ موسپیدم ، سردارِ شهیدم این فتحِ مبین از توست ، راهِ اربعین از توست ای شیرِ حسینی ، فرزندِ خمینی «رفتی از میان ما ،‌ سوی …

ای کاش روضۀ مادر انقدر داغ نبود ای کاش قصۀ کوچه ، ای کاش یاس کبود کسی مثلِ حسن نمیدونه که چرا مادرش پریشونه که چه دردی کشیده تو کوچه که چجوری رسیده تا خونه به کسی قصۀ دردِ یه عزیزُ نمیشه گفت اگه مادر بشه بیمار همه چیزُ نمیشه …

ای کرم ، خاک قدم‌های گدایِ در تو ای فدای نظر حُسن خدامنظـر تو چشم ارباب کرم مانده به دست کرمت آبرو یافته خورشید ز گرد حرمت عرش، خشتی‌ست ز ایوان رفیع تو حسن! وسعت ملکِ الهی‌ست بقیعِ تو حسن! مهر تو شیرۀ جان ، میوۀ باغ دل ماست قبر …

به غمت شب و روزم رو سَر کردم پِیِ تو همه دنیا رو می گردم میدونی چه شبا که خوابیدم ، مادر برا تو خواب حرم دیدم .. مادرم تو هستی سایۀ رو سرم تو هستی من برات بمیرم مادرِ بی حرم تو هستی «مادرم تو هستی سایۀ رو سرم …

وسطِ شعلۀ کینۀ ، حسودا بینِ تاریکیِ ناتموم دودا صورتِ مادرم کبود شد .. کبودا   اثرِ شعله ها ، رو پَرِ چادره دود بالا بره نفسش می بُره ای خدا ضربه ها ضربه ها به کجا میخوره   آی آتیش .. سمتِ مسمار نرو ای دَر .. سویِ دیوار …

اگر بال و پرم بخشند بی زهرا نمی خواهم وگر جان و سرم بخشند بی زهرا نمی خواهم اگر روز قیامت از عطش جانم به لب آید شرابِ کوثرم بخشند بی زهرا نمی خواهم اگر آبِ بقا ریزند بی حیدر نمی نوشم وگر چشم ترم بخشند بی زهرا نمی خواهم …