روضه خوان ها

    «السلامُ علی مَحَالِّ مَعْرِفَهِ اللَّهِ »   ما را به غیر داغِ تو گریان نمی‌کنند جز در هوایِ روضه پریشان نمی‌کنند   این چه حرارتی ست که دل‌هایِ سوخته در آتش تو فکر گلستان نمی‌کنند   اهل کرم بناست اگر طردمان کنند ما را در این حسینیه مهمان …

اشکی بُود مرا که به دنیا نمی دهم این است گوهری که به دریا نمی دهم گر لحظه ای وصال حببم شود نصیب آن لحظه را به عمر گوارا نمی دهم عمری بود که گوشه نشین محبتم این گوشه را به وسعت دنیا نمی دهم در سینه ام جمال علی …

  دغدغۀ جوونیمون به روضه‌ ها رسیدنِ توسل همیشگیم به قاسمِ ابنِ الحسنِ   طی شد عمرم تو راهِ فیضِ گوشۀ نگاهش قاسم فرماندۀ من ، سربازم توی سپاهش   مردن تو راهِ بندگی شیرین ‌تره از زندگی   « جانم حسین ، جانم حسین »   ــــــــــــــــــــ   سقوط …

  ما دستمان در دستِ مولای شهید است ما قلبمان خلوتگه و جای شهید است بویِ بصیرت میدهد باغ شهادت نور خداوندی به سیمایِ شهید است   ما رو سفیدیم ، اما سیه پوش خونِ شهیدان ، بر دوش سر دوش   چشمانمان محو تماشایِ شهید است گوییم باهم ، …

این مطلب تو مقدمۀ دیوانِ مُقبلِ کاشانیِ: مقبل می گفت من خیلی آرزو داشتم کربلا برم … همه آرزو داریم کربلا بریم .. امروز بگیم حسین جان اسمِ مارم بنویس .. همۀ ما آرزو داریم ، زن و مرد .. حسین جان ما دوست داریم کربلا بیاییم .. گفت اسمم …

  هرکی محترم بشه ، سائلِ کرم بشه .. میشه با یه یا حسین ، زائرِ حرم بشه ..   میشه با یه یا حسین ، تا خودِ خدا رسید میشه با یه قطره اشک ، تا به کربلا رسید   هر نفس یه فرصته ، میشه رو سفید بشیم …

    یا مولا مددی .. یا حضرتِ زهرا مددی ..   مدینه ، تو تجلی غربتُ و سوزِ دل همه ای مدینه ، تو بهانۀ نوحه و ناله و زمزمه ای مدینه ، تو که کرببلایِ مصائبِ فاطمه ای   دوست دارم صفاتو ، می خونم برا تو   …

  هرکه جانانه به پایِ غم دلبر مانده نام‌ او در همۀ ایام سراسر مانده   لبمان با قدحِ ساقی‌ِ کوثر تر شد آنچنانی که لب از بادۀ او تر مانده   کیست زهرا که درخشنده‌‌تر از خورشید است؟ ماه از شمسِ رخ اوست منور مانده   قرن‌ها گفته‌ شد …

عمریست با عنایت تو گریه می کنم تنها به قصد قربت تو گریه می کنم عمریست پای بیرق مشکی روضه ها در سایه سار رحمت تو گریه می کنم گاهی ستاره می‌شوم و تا سپیده دم در آسمان غربت تو گریه می‌کنم   قبرت که نیست دلخوشم از اینکه لاأقل …

علی است کعبه و بیت گلین اوست مطاف در این مَطافِ گلین فاطمه است گرم طواف طواف اوّل او از کنار حیدر بود شروعش از وسط حجره تا دم در بود کسی که رکن و حرم خشتی از حیاتش بود طواف دوّم او بین دود و آتش بود طواف سوّم …