شعر روضه

طلیعه ماه محرم واحد   خیمه ماتم به پا شد عالم صحنه ی عزا شد قلب هر سینه زن کربلا شد دارم دل رسوا ، رسوا پای لیلا ، لیلا تویی آقا آقاجانم باتو شده آدم ، آدم که ازین دم ، دم داد غم و ماتم هیجانم ****** شاه …

مسلم ابن عقیل واحد (به سبک منتظرم تا که بیای) (یازده شب)   تو دنیا هرچی ماتمه یه جا توی دلم نشست خودم نوشتم که بیای ای کاش که دستم می شکست کاش لااقل باد صبا بهت بگه کوفه نیا بالای دارالعماره با دستای بسته ، چشمای گریون همش زیر …

طفلان حضرت زینب (س) زمینه (به سبک روی دستام عزیزم) (دو شب)   نبینم که غریبی ، مگه من مرده باشم دوتا هدیه آوردم ، قبولم کن داداشم گلای من فدای تو عزیزم تموم زندگیمو پات می ریزم برادر جان ، نگاهی کن ، ببین از غصه دل ریشم قبولم …

امام زمان(عج)-مناجات محرمی –شب دوم محرم چه می شود که سرانجام، آن زمان برسد و قطره نیز به دریای بیکران برسد محرم است بیا تا که چشم مرده ما برای گریه در این روضه ها به جان برسد چقدر نزد تو با آبروست دستی که برای خرجی این ماه بر …

امام زمان(عج)-مناجات محرمی چشمِ تو دنبالِ خود چشمانِ ما را می کِشد منتِ این اشکها را  لطفِ آقا می کِشد در کجا می آیی و گیسو پریشان می کنی می کُشد ما را غمت تا آه زهرا می کِشد آخرِ این روضه گردی هایِ ما خیر است خیر عاقبت دستِ …

ورود کاروان به کربلا این کاروان هفتاد و دو عشق آفرین دارد از بهترین های دو عالم بهترین دارد این شیرمردی که به گِرد شاه می گردد با خود سفارش هایی از ام البنین دارد زینب رسیده کربلا، دورش بنی هاشم یعنی نگین اینجا رکابی از نگین دارد نامحرمی هرگز …

ورود کاروان به کربلا آخرش چشم تر تو خواهرت را میکشد غربت نا باور تو خواهرت را میکشد آن سیاهی مقابل ازدحام دشمن است خلوت دور و بر تو خواهرت را میکشد هم جوان هم نوجوان هم کودک و هم پیرمرد سن و سال لشکر توخواهرت را میکشد من خودم …

ورود کاروان به کربلا با صد جلالت و شرف و عزت و وقار آمد به دشت ماریه ناموس کردگار فرش زمین به عرش مباهات میکند گر روی خاک پای گذارد “ملک سوار” چه ناقه ای چه ناقه نشینی چه محملی مریم رکاب گیر و خدیجه است پرده دار حتی حسین …

ورود کاروان به کربلا به آه ، دود دلش را به آسمان می‌داد به سینه میزَد و تنها سری تکان می‌داد شنید کرببلا….چشمِ او سیاهی رفت فقط به این تنِ بی جان،حسین جان می‌داد تمامِ عمر به لب داشت که خدا نکند تمام عمر در این راه امتحان می‌داد غبار …

ورود کاروان به کربلا جانا ! ببین فکر مرا مشغول کرده این سرزمین فکر مرا مشغول کرده ناگفتنی ها را ز چشمان تو خواندم “هل من معین…” فکر مرا مشغول کرده میترسم از خنّاس های شهر کوفه درّ و ثمین فکر مرا مشغول کرده دلواپسی من فقط محض رباب است …