یه نگاه کرد ، گفت عمه،اینا فکر میکنن من سه سالم و بچه ام .. میخوای شام و رو سرشون خراب کنم ؟.. میخوای یه کاری کنم همۀ تاریخ بگن اینا اسیر رقیه بودن … همۀ عالم اسیر رقیه ان … گفت همون کاری که مادر پهلو شکستمون کرد میکنم …

قاصدک ؛ بابایِ من گمشده اونو ندیدی؟ کاش میشد ؛ میرفتی و تو قتله گاه میگردیدی   قاصدک ؛ نشین رو شونم،شونه هام درد میکنه خبر از بابام بیار اگه رو نیزه پریدی …   پروانه ؛ یه بوسه من ، بهت میدم امانتی بده بابام اگه به چاک لبهاش …

وضومون شده اشک روضه بازم آبرومون شده اشک روضه بازم غم نشسته رو دل های عاشق بیابون رو پر کرد گلای شقایق بازم خیمه هاشون داره میشه برپا سه ساله می خوابه رو زانویِ بابا چه خوابی می بینه چرا خیسه چشماش؟ تا از خواب پریده چرا میگه داداش دوباره …

مریض شد ، جذام گرفت. مردم دورِش کردن ، مقبل کاشانیُ میگم. عاقبت اومد تو یه حمامی کار می کرد . ذغال می ریخت حمامُ گرم می کرد . نشسته بود دلش گرفته ، یه وقت شنید صدا حسین حسین میاد …   گفت چه خبره؟ گفتن مقبل ، شبِ …

اجازه بگیرم از محضرِ ابی عبدالله ، روضۀ قمر بنی هاشم بخوانم .. آخه فرمودن هرجا روضۀ عمو جانم خوانده بشه منم میام ..   علمدارِ وفادارم اباالفضل پس از تو بی کس و کارم اباالفضل   قسم بر تشنگیِ بر شیرخواره گره افتاده در کارم اباالفضل ..   میبینم …

سیاه رفته و حالا،روز خدا، روز نجاتِ فرشته ها منتظر ما،تموم عالم عرفاتِ عزت و ذلت توی دستِ،خدایِ رحمان و رحیمِ روزِ تولدِ دوباره است، صداش بزن خدا کریمِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین   روزِ نیازه،روز شُکرِ، روز سپاس،روزشناخته آماده شو،ای دلِ غافل،هر کسی جا بمونه باخته این بنده ی جامونده …

*جاداره اشاره کنم ایام مسلمیه هم هست … بالای دارالعماره دیدن داره گریه میکنه ؛ گفتن : مسلم! باید فکر اینجا رو هم می کردی …    فرمود: گریه ام برای خودم نیست برای اون آقاییِ که به دعوت شما دستِ زن و بچشُ گرفته داره میاد*   نوایِ بانوان …

گوشه چشمی اگر از جانب دلبر برسد دست من نیز به آن چشمه ی کوثر برسد   *امروز اگه یه نگاهی به ما کنی،کار ما حل میشه*   اگر از شانه ی من کوه گنه برداری پای این بنده هم از عرش فراتر برسد   *اصلاً امروز مالِ جامونده هاست،اصلاً …

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَه وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ   اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَفی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً   …

از سن کودکی شده غم آشنای من باد خزان وزیده به دولت سرای من بغض و شرر گرفته مسیر صدای من بالا گرفته کار دل و گریه های من خاک مزار من ز جفا بی نصیب نیست زائر نمانده دور حریمم، عجیب نیست مانند من امام غریبی، غریب نیست گریه …