بایگانی برچسب: روضه حضرت فاطمه زهراء

مثِ یه ابر بهاری ، می‌بینم که بی‌قراری میدونی با گوشه‌گیریت ، چی به روزِ من میاری با حرفایِ جداییمون اینقدر قرارمو نبر پاشو علمدارِ علی که بی‌تو میشم بی‌سپر من که ازت نمیگیرم از محسنم دیگه خبر توأم دیگه اینقده زُل نزن به این دیوار و در هر لحظه …

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ اولادِهِ الْمَعصومین   چنان که دستِ گدایی شبانه میلرزد دلم برایِ تو ، ای بی نشانه میلرزد   هنوز کوچه به کوچه،حکایت از مردی ست که دستِ بستۀ او عاشقانه میلرزد   *علیِ مظلوم .. آخه :   آنچه بیدادِ …

دوماه و نیمه گوشۀ خونه افتادی و بی حال و بی جونی هرشب نگاهت با علی میگه دلخوش نباشم تو نمیمونی هر شب نگاتُ با پر معجر از چشم من آرومُ میگیری انگارو بعد از رفتن بابات بدجوری از این شهر دلگیری زهرا ببین زینب چه بی تابه زانویِ حیدر …

چشاتُ وا کن ، منو نگاه کن ببین خیسِ چشایِ حیدر همش تب داری ، همش میسوزی چرا خوابیدی تویِ بستر ؟.. چرا رنگ از روت پرید زهرا نفس به آخر رسید زهرا علی از این غم بُرید زهرا .. « نرو زهرا .. وای نرو زهرا .. » عزیزِ …

امشب مرا در بستر خود واگذارید بیمارِ بیتِ وحی را تنها گذارید دورانِ هجرم رو به پایان است امشب خورشید عمرم بر سر بام است امشب بیرون برید از خانه زینب را که حاشا مادر دهد جانُ کُند دختر تماشا خجلت زده از رویِ فرزندانِ خویشم اسما تو تنها وقت …

خیزُ زِجا رو به سویِ خانه کن گیسویِ طفلانِ مرا شانه کن فاطمه یا فاطمه یا فاطمه .. جایِ مناجاتُ نمازِ شبت می شنوم زمزمۀ زینبت فاطمه یا فاطمه یا فاطمه .. عمر علی در گرو صبر توست اشکِ علی دسته گلِ قبر توست فاطمه یا فاطمه یا فاطمه ..

ای تا همیشه مطلع الانوار لبخندت آیینه در آیینه شد تکرار لبخندت جان پدر را تا بهشتی غرق گل می‌برد در لحظه‌های روشن دیدار لبخندت لبریز بود از مادری لبریز چشمانت سرشار بود از عاطفه سرشار لبخندت نه سال در دنیای حیدر صبح و ظهر و شب تکرار شد تکرار …

داغی به قلب عالم امکان نشاند و رفت   عالم در التماس : بمان … او نماند و رفت   دنیای خاک , چادر او را گرفته بود   دستی کشید و چادر خود را تکاند و رفت  

روایت میگه وقتی بی بی رفت مسجد خطبه ی فدک بخونه با گروهی از زن ها رفت.زن ها دورش رو گرفتند؛یه وقت نکنه دوباره جسارتی بشه. وارد مسجد پیغمبر شد.براش پرده ای زدند.پشت پرده نشست.اول چنان ناله ای زد…همه ی مدینه شیون وناله شد. آن خطبه ی غراء(بچه شیعه خطبه …

قامت خمیده بود ولی سرفراز بود زهرا میان آتش و خون در نماز بود قامت خمیده بود ولی سرفراز بود زهرا میان آتش و خون در نماز بود آخ در را شکست آنکه نفهمیده بود که حتی به روی او در این خانه باز بود از فِضهُ خُذینی او این …