حاج محمود کریمی

امشب زمین شده عرش اعلی با لبخندِ مولا ، اومد اکبرِ لیلا ارض و سما می گرده دورِ مرتضی علی می خونه یا علیُ یا علیُ یا علی «یا مولا یاعلیُ یاعلیُ یاعلی» منم نوکرت ، یا علی غلام درت ، یا علی همه زندگیم فدای سرِ علی اکبرت یا …

طلعَ البدرُ حسین و ما ادراکَ ما قدر حسین أهلاً أهلاً یا امامَ الشُّهدا أهلاً أهلاً یا امیرَ النُّجبا أهلاً أهلاً یا مصباح الهُّدا أهلاً أهلاً یا سفینهَ النِّجا انا مجنونِ الحسین تا روز محشر مدیونِ حسین .. أهلاً أهلاً یا نور الثقلین أهلاً أهلاً یا مولانا حسین أهلاً أهلاً …

صد گره بر هر گره در کار اگر داری کم است یا که صدها حاجت دشوار اگر داری کم است یا که قد آسمان آوار اگر داری کم است یا که در قلبت غمی بسیار اگر داری کم است غم جگر دارد بیاید گفته‌ام در هر غمی یل یاتار طوفان …

من که دلدادۀ ، آل پیغمبرم من غلامزادۀ ، زادۀ حیدرم واله بی دلم ، عاشقِ بی سرم پر ندارم ولی ، می پرم می پرم ..  امشب شب احرارِ ، شبِ عشق شبِ یار امشب شب دلداره ، که بارون داره میباره شیرین شده فرهاد فرهادت لیلی شده مجنون …

باز سر و کار دلم .. با شورِ عشق اُفتاد باز روزگار دلم .. تو نورِعشق اُفتاد میزنم فریاد از عمقِ وجود بی تو بانو هیچ دنیایی نبود .. شمسِ فلک نشین کجا ، ذرۀ کمترین کجا  عشق علی خوش اومدی ، شما کجا زمین کجا سحرِ نبی اومده ، …

داریم به دل گرمیِ طوفانِ نجف را داریم به لب مِدحت سلطانِ نجف را داریم به سر سجده به ایوانِ نجف را خوردیم فقط شُکرِ خدا نانِ نجف را ما نانِ علی خورده ، نمک گیرِ غدیریم سوگند به زهرا همه درگیرِ غدیریم دل اول این شعر به ایوان نجف …

خدا را تجلاّیِ دیگر مبارک تبّسم به لب هایِ حیدر مبارک به سادات میلادِ مادر مبارک نشاط و سرورِ پیمبر مبارک به افلاکِ توحید ، محور مبارک به قرآن بگویید کوثر مبارک گلِ باغ عصمت فداها خوش آمد جمالِ خدا روح طاها خوش آمد پیمبر بود محو خورشید رویش خدیجه …

  بانویِ علی .. اُم الحَسنین بضعهٌ النَبی .. اُم الحَسنین شمسِ عالمین .. اُم الحَسنین رهبرِ حسین .. اُم الحَسنین« اُم الحَسنین …. » _________ از مزار تو  .. اُم الحَسنین تا صحن نجف .. اُم الحَسنین در ارض و سماس .. اُم الحَسنین بین الحرمین  .. اُم الحَسنین …

علی تنها مونده میون بی خبرا اومدن پشتِ درِ خونه خیرِسرا داره حق گُم میشه …تو دود آتیشِ… فتنه گرا تازه روضه ی دَر شد اول درد سرا پَر آتیش کوچه رسیده به بال و پرا آی کسی نیست این دور ورا دود… آتیش…. تنها… زهرا ۲ غم ….غربت…. مولا …

  یه قلبِ مبتلا تو این سینه ست مریضمُ و دوام ابالفضلِ .. سینۀ ما سینه زنا وقفِ موقوفۀ آقام ابالفضلِ ..   (اون که چشیده طعم این عشقُ غیرِ تو هیچ کسو نمی شناسه حک میشه روی سنگ قبرم این سینه زنِ رایهَ العباسِ .. )۲   ( سرم …