مناجات و توسل بسیار جانسوز به امام زمان روحی له الفدا به نفسِ کربلایی سید رضا نریمانی

حال و روزم را بیا آقا ببین بهتر نشد

این گدایِ بی‌وفا هم واقعاً نوکر نشد

 

*آخرشم اون چیزی که میخواستی
نشدم آقا …*

 

درد و غم‌هایم زیاد و این دلم آلوده است

معصیت عادت شد و از من جدا آخر نشد

 

از فراقت گریه و ناله نکردم یک شبی

*اصلاً انگار برام عادت
شده .. دیگه به دوریِ تو عادت کردم آقا .. قبلاً بیشتر دلم برات تنگ میشد آقا .. یه
شب صدات نمیکردم اصلاً انگار شبم صبح نمیشد .. اما الان یه شب گناه نکنم انگار نمیتونم
بخوابم .. چه بلایی سرِ خودم آوردم … ظَلَمْتُ نَفْسِی، وَ تَجَرَّأْتُ بِجَهْلِی …*

 

از فراقت گریه و ناله نکردم یک شبی

دل ندادم به تو و این فاصله کمتر نشد

 

*هر چی سنم بالاتر میره
انگار ازت دورتر دارم میشم آقا … هرچی داره محاسنم موهام سفید میشه انگار دارم تو
رو فراموش میکنم … «لَیْتَ شِعْرِی أَیْنَ اسْتَقَرَّتْ بِکَ النَّوَى …» کاش الان
میدونستم کجایی یوسف فاطمه «بَلْ أَیُّ أَرْضٍ تُقِلُّکَ أَوْ ثَرَى أَ بِرَضْوَى أَوْ
غَیْرِهَا أَمْ ذِی طُوًى ، عَزِیزٌ عَلَیَّ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَ لَا تُرَى ، وَ
لَا أَسْمَعَ لَکَ حَسِیساً وَ لَا نَجْوَى » خیلی برام سخته همه رو میبینم و تو رو
نمیبینم … صدایِ مادر مادرِ همه رو می شنَومُ فقط صدایِ مادر مادر گفتنِ تو رو نمیشنوم
آقا … آقا یه گوشه از مجلس میشینه هی به سینه ش میزنه .. هی میگه مادرِ پهلو شکسته
ام …*

 

از فراقت گریه و ناله نکردم یک شبی

دل ندادم به تو و این فاصله کمتر نشد

 

توبه‌ها کردم ولی توبه شکستم بعدِ از آن

این چنین بودم که دردِ من دوا دیگر نشد

 

*میبینی این مرگ ها چه
جوری شده ! .. بهو میگن فلانی مُرد .. زودم همه فراموشش میکنن … رفقا به امام حسین
میاد انقده جمعه ها منو تو زیرِ خاک باشیم  … *

 

با چه رویی حاجتم را بر زبان جاری کنم

من‌که دیدم غربتت اما دلم مضطر نشد

 

خوب کن بدحالی‌ام ، رو برنگردان از گدا

غیر تو اصلاً برایِ من کسی یاور نشد

 

*آخرشم فقط منو تو می
مونیم به خدا ‌.. آخرشم اون لحظه همه تنهامون میزارن و میرن .. به امام حسین آخرشم
فقط من میمونمُ تنهایی قبرم .. من میمونمُ تاریکی .. من میمونمُ فشارِ قبرم .. مگه
اینکه تو بیای یه سری به ما بزنی آقا …*

 

نوکر ..

امیدش اربابِ ‌‌… امیدش اربابِ …

 

*شاعر : روح الله پیدایی