اَللّهُمَ صَلِّ عَلی
علی بن مُوسَی الِّرِضا المَرُتَضی اَلاِمامِ التَّقیِّ النَّقیِّ وَ حُجَتِکَ عَلی
مَن فَوقَ الاَرضِ و َمَن تَحت الثَّری اَلصِدّیقِ الشَّهیدِ صَلاهً کَثیرَهً تآمَّهً
زاکِیَهً مُتَواصِلَهً مِتَواتِرَهً مُتَرادِفَه کَاَفضَلِ ما صَلَّیتَ عَلی اَحَدٍ
مِن اولیائِک
*شبِ هشتمِ .. از حرم
امام رضا بریم کربلا! ما روضه خوانها، کربلا روضۀ علی اکبر نمیخونیم! آقا جونم؛ امشب
روضۀ پسر و پدرُ امام رضا بخونه … مثلِ لحظاتِ آخر خودش*
زبان به روضه چرا وا کنم؟ همین کافیست
مباد شاهد جان دادنِ پسر ، پدری
یا ابالحسن .. یا رضا …
ذکر یا رضا دارم .. به دلِ پریشونم
شبایی که دلتنگم .. زائرِ خراسونم
صحنِ با صفایِ رضا .. سقاخونۀ کربلاست
دلِ همۀ عاشقا .. کبوترِ گنبد طلاست
یا ابا الحسن .. یا رضا …
دل می بره از عالم .. مسجدِ گوهرشادش
آسمونِ حاجت هاست .. پنجره فولادش
یاد اون شهیدا بخیر که زائر مشهد شدن
لحظه ی شهادت همه مسافر مشهد شدن
یا ابا الحسن .. یا رضا …