بسم الله الرحمن الرحیم
اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ عَلى آبائِهِ
فی هذِهِ السّاعَهِ وَ فی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَ حافِظاً وَ قائِداً و َناصِراً وَ دَلیلاً
وَ عَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً
اَللّهُمَّ أرنی الطلعه الرشیده والغره الحمیده
واکحل ناظری بنظره منی إلیه وعجل فرجه
ز آستانِ تو دورم دلم پر آشوب است
گواهِ من به همین پلک هایِ مرطوب است
فقط به خاطر تو به من آبرو دادند
چنان سگی که به اصحابِ کهف منسوب است
ز من مخواه صبوری کنم به پایِ فراق
که صبر پایِ فراق تو کار ایوب است
دعای خیر تو باعث شده زمین نخورم
چقدر اینکه تو هستی کنار من خوب است
بدون تو همه ی سال را عزاداریم
زمان دوری یوسف عزای یعقوب است
مرا درست کنُ به وصال خود برسان
نمی رسد به وصالت دلی که معیوب است
عریضه دادم و گفتم مرا حرم بفرست
تمام حاجت من در عریضه مکتوب است
غریب کرب و بلا در میان گودال و
به رویِ پیکر او سنگ و آهن و چوب است