“اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ
بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ،و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ
سَاعَهٍ،وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً،حَتَّى
تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا“
پر می کشد دوباره دلم در هوای اشک
پر می زند دو مرتبه چشمم برای اشک
*اصلاً فقط برا همین اومدیم، کاری به غیر
از این نداریم؛اومدیم برا حضرت زهرا گریه کنیم،این توفیقی است که قسمت هر کسی نمیشه،مخصوصاً
فاطمیه،دست چینهای حضرت زهرا سلام الله علیهاست…*
وقتی که از زمانه دلم سیر می شود
می خوانمت امام زمان! با صدای اشک
باران چشم های تو رویایِ آسمان
جانم فدای چشم ترت، ای خدایِ اشک
قطره به قطره، بارش چشمت، کشان کشان
روضه به روضه برده مرا،پا به پای اشک
خوشبحال اون کسی که این شبها،پا به پای
امام زمان ناله میزنه،میگه:وای مادر… خوشبحال اون چشمی که میتونه با مهدیِ فاطمه
اشک بریزه…*
آباد باد خانه ی آن که رسانده است
دست مرا به دامنِ مشکل گشای اشک
در روضه هایِ فاطمه در ماتمِ حسین
خاموش دیده ای که نشد مبتلای اشک
ما سائلانِ خانه ی آتش گرفته ایم
در باز کن که باز رسیده گدایِ اشک