رفیقام یکی یکی رفتن و تنها موندم …
من که کم نذاشتم این محرمی برا غمت
یه ماهِ آواره ام تو ماتمِ محرمت …
آقا من پیرن مشکی یه ماهِ که تنمِ
خش داره صدام دلیلشم حسین گفتنمِ …
چی میشد منم صدا می کردیُ و می اومدم
کم تو این شبا برا غم تو سینه نزدم …
چی میشد منم تو اربعینِ بین الحرمین
خسته و زخمی بیام بگم دخیلُک یاحسین …
عکسای رفیقامو میبینم و دق میکنم
شبا بعدِ روضه تویِ خونه هق هق میکنم …
فکر نکن قهرم و با تو درد و دل نمیکنم
کربلام نرم بدون من تو رو ول نمیکنم …
*مگه من چندتا ارباب دارم؟! … درسته تو نوکر زیاد داری آقا …
فکر نکن قهرم و با تو درد و دل نمیکنم
کربلام نرم بدون من تو رو ول نمیکنم
راضی ام ازت؛نه دلخوری دارم نه بغض و خشم
نوکری خوبه که هر چی بگه ارباب بگه چشم
*نیام؟! … چشم آقام … یاد جُون افتادم …
من نیومدم حرم عیب نداره فدا سرت
آخ بمیرم برا زخمِ کفِ پایِ دخترت …