زمینه روضه ای _ویژۀ شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها_محرم ۹۷_کربلایی جواد مقدم

بشین امشب پایِ حرفام
پای درد و پایِ غم هام
دویدم بس که رو خارا
 ببین تاول زده پاهام
بابایی تار میدید چشمام
میدیدم که تک و تنهام
یه مرد بی حیا اومد
 کشید گوشواره از گوشام

بی تو بابا، چقد اشکِ یتیمی از چشام ریخته
سرم سوخته، تویِ آتیش اگه بابا موهام ریخته

امون ای دل….

بابا دخترت بعد از تو شد زمین گیر
بستن دست و پامو غُل و زنجیر غل و زنجیر
پای این اسیری من خیلی شدم پیر
بستن دست و پامو غُل و زنجیر غل و زنجیر

ز روی ناقه افتادم
من انگاری که جون دادم
چیشد اون شب قدم خم شد
 نمیره هیچوق از یادم
نبودی گم شدم تنها
دل شب تو بیابونا
اومد بالا سرم اون زجر
 منو بُرد با کتک بابا

بهش گفتم نکش مومو
 خودم دارم میام همرات
بهش گفتم نزن سیلی
 گوشم سنگینه از دستات

امون ای دل….

بی تو من محاله که زنده بمونم
میخونم امون از دل خونم دل خونم
میبینی که لکنت داره این زبونم
میخونم امون از دل خونم دل خونم

تا که اسم تو رو بردم
بابایی هی کتک خوردم
یه جوری زجر منو میزد
 همه گفتن که من مُردم
نبودی حرمله اومد
غمم شد دیگه بیش از حد
جلو چشمای تو بابا
 به پهلوهام لگد میزد

دیگه از بس “کتک خوردم کتک خوردم” ندارم نا
بیا و با خودت امشب سه سالت رو ببر بابا

امون ای دل….