عزیزانی که تمایل دارند در اجر اخروی روضه خوانی برای اهل بیت علیهم السلام شریک باشند و ما را جهت تامین هزینه های جاری سایت، تایپ مجالس روضه و... یاری فرمایند می توانند از طریق آیکونهای ذیل اقدام نمایند.

نحوه شهادت حضرت عبدالله بن حسن علیه السلام

منابع :بحار الانوار ، العوالم الامام حسین ع و…

عبد الله بن حسن علیه السلام در سن یازده سالگی بود بعد از آنکه امام حسین
علیه السلام را محاصره نمودند و حضرت دقایقی قبل از شهادت را سپری می نمود
عبد الله پسر امام حسن علیه السلام که بچه ای نابالغ بود از خیمه زنان
خارج شد امام حسین علیه السلام به حضرت زینب سلام الله علیها فرمود:
(اِحبِسیه یا اُختَ) او را نگه دار ای خواهر. حضرت زینب خواست مانع او شود
اما او اصرار می نمود و می گفت: (لا وَالله لا اُفارِقُ عَمّی) بخدا قسم از
عمویم جدا نخواهم شد. و با عجله خود را به امام حسین  علیه السلام
رساندابجر بن کلب و طبق روایتی حرمله بن کاهل جلو آمد و قصد زدن شمشیر بر
سر امام علیه السلام را داشت که عبد الله فریاد زد: (وَیلَکَ یَابنَ
الخَبیثَه آَتَقتُلُ عَمّی؟) وای بر تو ای پسر مادر خبیث(کنایه از حرام
زاده بودن) آیا می خواهی عموی مرا بکشی؟


وقتی آن ملعون شمشیر را فرود آورد، عبد الله دست خود را سپر امام حسین
علیه السلام قرار داد و دستش چنان قطع گردید که به پوستی آویزان شد عبد
الله فریاد زد: عمو جان.


ابا عبد الله علیه السلام او را در آغوش گرفت و فرمود:((یَابنَ اَخِی
اِصبِر عَلی ما نَزَلَ بِکَ وَ اِحتَسِب فی ذلِکَ الخَیر فَاِنّ اللهَ
سَیُلحِقُکَ بِابائِکَ الصّالحین،برسول الله صلی الله علیه وآله و علی و
همزه و جعفر و حسن صلوات الله علیهم اجمعین)) ای پسر برادرم بر این ظلم صبر
کن و آن را به حساب خدا بگذار خداوند تو را به پدران صالحت ملحق خواهد
کرد.


در این هنگام حرمله بن کاهل تیری به طرف عبد الله انداخت که گوش تا گوش عبد الله بریده شد و در آغوش عموی بزرگوارش جان داد.


آنگاه حضرت به خداوند عرض کرد: اَللهُمّ أَمسِک عَنهُم قِطَرَ السّماء و
َامنَعهُم بَرَکاتِ الأَرضِ اَلّلهُمَّ فَاِن مَتعتَهُم إِلى حین
فَفَرّقهُم فَرقا و َاجعَلهُم طَرائِقَ قَدَدا وَ لاتَرضِ الوُلاهَ مِنهُم
اَبَدا فَأنّهُم دَعَونا لِیَنصُرونا ثُمَّ عَدّوا عَلینا فَقَتَلوا ثُمَّ
ضارَبَ عَدوا عَلَینا


خدایا باران را از آنها قطع کن و برکات زمین را از آنها منع کن خدایا اگر
به آنها زمان معینی مهلت داده ای بینشان جدایی بینداز، و آنها را در راههای
مختلف پراکنده ساز و هرگز امیری را از آنها راضی مکن چون آنها ما را دعوت
کردند که یاریمان کنند سپس با ما دشمنی ورزیدند و ما را کشتند .




منابع :

بحار الانوار(علامه مجلسی) ج ۴۵ ص ۵۳.

العوالم الامام حسین ع (شیخ عبد الله بحرانی) ص ۲۹۶.

اللهوف فی قتلی الطفوف (سید بن طاووس) ص ۷۲.

من اخلاق الامام حسین ع (عبد العظیم مهتدی بهرانی) ص ۲۵۹.

المجالس الفاخره فی مصائب العتره الطاهره(سید شریف الدین)ص ۲۴۸.

شرح الاخبار(القاضی نعمان مغربی) ج ۳ ص ۱۸۰.

مثیر الاحزان (ابن نما حلی) ص ۵۶.

لواعج الاشجان (سید محسن امین) ص ۱۸۸.

معالم المدرستین(سید مرتضی عسکری)ج ۳ ص ۱۳۲.

الکامل فی التاریخ ( ابن اثیر ) ج۴ ص ۷۷.

اعیان الشیعه (سید محسن امین) ج۱ ص ۶۰۹.

مقتل الحسین (ابو مخنف ازدی) ص ۱۹۲.

الدر النظیم(ابن حاتم عاملی)ص ۵۵۷.

تاریخ طبری ج۵ ص ۴۵۰.

لیله عاشورا فی الحدیث و الادب (شیخ عبد الله الحسن)ص ۱۵۳.

من اخلاق الامام حسین (عبد العظیم مهتدی بهرانی) ص ۲۵۹.

موسوعه شهادت معصومین – لجنهالحدیث فی معهد باقر العلوم ع ج ۲ ص ۲۸۵.

ابصار العین فی انصار الحسین(شیخ محمد سماوی) ص ۷۴.

المجالس الفاخره فی مصائب عتره الطاهره (سید شرف الدین)ص ۲۴۹.

معالم الفتن (سید ایوب) ج۲ ص ۲۹۴.

الاخلاق الحسینیه (جعفر بیانی) ص ۱۲۳.

قمقام زخار (فرهاد میرزا) ج ۲ ص ۴۵۴.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.