عمر بن حجاج از سوی فرات با میمنه سپاه عمر سعد به سپاه سید الشهدا (علیه السلام) یورش برد و ساعتی بر هم تاختند و مسلم بن عوسجه اسدی از اصحاب امام حسین (علیه السلام) نبرد سختی کرد و این رجز را می خواند :
ترجمه :
اگر پرسید از من پهلوانم ز صدر بن اسد شد خاندانم
ستمگر های ما از راه دورند به جبار صمد کافر بمانم
و در کشتار دشمنان مبالغه فراوان کرد تا بخاک افتاد ، وقتی گرد و غبار فرو نشست او را به خون غلطان دیدند.
امام حسین (علیه السلام) و حبیب بن مظاهر بر بالینش حاضر گردیدند در حالیکه هنوز رمقی داشت و امام این آیه را تلاوت فرمود : خدا رحمتت کند ای مسلم
و منهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا
یعنی : گروهی مهلتشان تمام شد و گروهی دیگر منتظرند اما تبدیل (در مشیت الهی) نیست. (احزاب آیه ۳۲)
حبیب بن مظاهربه او گفت : به خاک و خون غلتیدن تو برای من بسیار ناگوار است ، مژده بادت به بهشت. مسلم با صدایی ضعیف جواب داد : خدا تو را به خیر مژده دهد.
حبیب به او گفت :
اگر نه این بود که می دانم که بزودی به دنبال تو روانم دوست داشتم که هر وصیتی داری به من بگویی تا تو را در آنچه فرمایی بحق و خوشاوندی و هم کیشی خدمت کنم.
مسلم بن عوسجه با انگشت به امام حسین (علیه السلام) اشاره نموده و به حبیب گفت :
اوصیک بهذا الرجل فقاتل دونه حتى تموت
یعنی سفارشت می کنم به این آقا. که در کنارش بجنگی تا کشته شوی.
حبیب گفت : به پروردگار کعبه چنین کنم.
بعد از لحظالتی مسلم بن عوسجه در کنار اباعبدالله (علیه السلام) و حبیب بن مظاهر جان داد.
کنیزی داشت که فریاد کشید :
وا ابن عوسجتاه ، وا سیداه و گریه می کرد.
یاران عمربن حجاج هلهله سر دادند که مسلم بن عوسجه را کشتیم. شبث بن ربعی (از یاران عمر سعد ملعون) به اطرافیانش گفت : مادر بر شما بگرید ، خود را به دست خود کشتید و برای دیگران از بین بردید ، آیا خرسندید که شخصیتی مانند مسلم بن عوسجه را کشتید؟ قسم به آن کسی که به او ایمان دارم او را در میدانهای با افتخاری برای مسلمانان دیدم ، در روز جنگ سلق آذربایجان هنوز سواران مسلمانان از جا نجنبیده بودند که او شش تن از مشرکان را کشت. آیا مانند او کشته شود و شما خوش باشید؟!
منابع :
مثیر الاحزان ص ۴۷.
بحار الانوار ج ۴۵ ص۲۰.
عوالم امام حسین ص ۲۶۳.
لواعج الاشجان ص ۱۵۳.
معالم المدرستین ج۳ ص ۱۰۶.
موسوعه کلمات امام حسین ص۵۳۲.
قبیله بنی اسد بن خزیمه ج ۵ ص ۴۳.
تاریخ طبری ج ۴ ص ۳۳۱.
الکامل فی التاریخ ج ۴ ص ۶۷.
البدایه و النهایه ج ۸ ص ۱۹۷.
اعیان الشیعه ج۱ ص ۶۰۵ و ج ۴ ص ۵۵۵.
مقتل الحسین ص ۱۳۷.
اللهوف ص ۶۴.
اللهوف (فارسی مترجم بخشایشی)ص ۱۳۲.
کربلا الثوره و الماساه ص ۳۱۱.
من اخلاق الامام حسین علیه السلام ص ۲۲۴ و ص ۲۶۶.
موسوعه شهادت معصومین ج۲ ص ۲۱۶.
ابصار العین فی انصار الحسین ص ۱۰۴.
لمجالس العاشوریه ص ۲۰۷ و ۳۷۲.
در کربلا چه گذشت ص ۲۴۱.
وقعه الطف ص ۲۲۶.
در سوگ امیر آزادی (ترجمه مثیر الاحزان) ص ۲۳۱.
اللهوف (فارسی ترجمه فهری) ص ۱۰۷.
غم نامه کربلا (ترجمه لهوف ) ص ۱۳۱.
تسلیه المجالس و زینه المجالس ج ۲ ص ۲۸۹.
زندگانی امام حسین (ترجمه جلد ۴۵ بحار) ص ۳۳.
عوالم العلوم ج ۱۷ ص ۲۶۳.