روضه شام غریبان

امشب که شب شام غریبان حسین است

با فاطمه هم ناله یتیمان حسین است

از خیمه رود سوی شما شعله آتش

سوزان دل طفلان پریشان حسین است

یا رب به سر سید سجاد چه آمد

در خیمه سرا آن گل بوستان حسین است

گلها شده پرپر زدم نیزه و خنجر

بر روی زمین پیکر عریان حسین است

در آن صحرا چه کند زینب کبری

بی یار و معین خواهر گریان حسین است

ای کرببلا اهل حرم را تو خبر کن

زهرا ز جنان آمده میهمان حسین است

عزاداران
، سینه زنان ، شب شام غریبان حسین است ، امشب امام زمان عزادار است برای
مصائب عمه اش گریه می کند ، برای دست های بریده عمو جانش عباس گریه می کند
.آقا سرت سلامت ، آی دلهای کربلایی امشب با زینب و امام سجاد برای غریبی
حسین گریه کنید . قربان دل شکسته زینب ، پرستار بچه های حسین ، بچه ها را
آرام می کند یکی سراغ بابا را از عمه می گیرد (عمه جان بابا ) یکی سراغ عمو
را

از
عمه می گیرد ، عمه جان عمو جانمان عباس چه شد ؟ یکی سراغ علی اکبر می گیرد
، یکی سراغ قاسم را می گیرد ، خانم رباب هی صدا می زند : علی اصغرم کجایی ،
قربان لبهای تشنه ات برم علی جان ، قربان قنداقه پر خونت برم پسرم ، من از
شما  عزاداران سئوال می کنم مگر رسم نیست داغدیده را تسلیت بگویند ؟

اما
کربلا عوض تسلیت زینب را تازیانه زدند ، سکینه را تازیانه زدند ، خیمه ها
را غارت کردند ، گوشواره از گوش بچه ها بیرون آوردند . بچه ها به بیابان ها
فرار کردند امشب ذکر این است :

الهی خواهرت زینب بمیرد

نماند بعد تو ماتم بگیرد

اگر کشتند چرا آبت ندادند

ترا ز آن درّ نایابت ندادند

منبع: کتاب گلچین احمدی